خارج از همه مباحثات و مجادلات گروه ها و دسته ها که با رویکردهای گوناگون و با مبناهای نه چندان محکم و قابل دفاع به حوادث و وقایع رفته بر «ایران» می نگرند، نهضت اسلامی ایران در سال پنجاه و هفت یک نقطه عطف بود. عموم مدّعیان که از قضا منشأ مجادلات و خلجانات و دغدغه های نفسانی نیز هستند، همواره از وجود و حضور نیرویی که از ساحتی متعالی، هوشمندانه کنترل و هدایت بسیاری رخدادها را در اختیار دارند، غفلت می ورزند. اینان جمله گره ها و گره گشایی ها را- به نحو مطلق- در اختیار تامّ انسان ها و محاسبات عقل بوالفضول آنها می دانند. حتی اگر امکان کشف راز آمدن ها و شدن ها برای عموم مردم میسر نیست و پرده ها جز برای اهل راز فروافکنده نمی شود، می توان با مجاهدتی صمیمانه نسبت میان وقایع بزرگ و نقطه عطف ساز را با طرح کلّی ای که در این رساله بارها درباره اش گفت و گو شد، کشف کرد و متناسب با آن به شناسایی و تحلیل رخدادها و گفت و گو از چند و چون آن پرداخت.

برای مشاهدۀ متن کامل به ادامۀ مطلب مراجعه کنید.